સુરત રહેતાં ફોરમનાં સભ્ય નેહા રાવલની લઘુકથા 'બિરીયાની' દર મહિને મુંબઈથી પ્રકાશિત થતા સામાયિક 'શબ્દસે'નાં ફેબ્રુઆરી ૨૦૧૬માં અંકમાં પ્રકાશિત થઈ.
~~ બિરીયાની ~~
ચકાએ જોયું કે એ જ પુરાતન વડપર આજે એક નવી ચકલી બેઠી છે.ચકાએ એની સામે એક રોફ ભરી ચાલથી ચહલ કદમી કરી....પણ અફસોસ....! ચકી બેનની ‘નિગાહે મસ્તાના’નો લાભ ન મળ્યો. ચકાએ ફરી એક વાર પૂંછડી ઉઠાવી, છાતી કાઢી ‘ એક ઔર ચાલ..’નો પ્રયત્ન કરી જોયો ...પણ નાકામિયાબ! હવે ચકાને લાગ્યું કે અહી તો ‘સીધી બાત’ જ કામ લાગશે. એણે ચકીની નજીક જઈને પૂછ્યું, “તમે ચોખાનો દાણો લાવશો...?તો હું દાળનો દાણો લાવીશ અને આપણી ખીચડી ‘પકાવીશું’.”
ચકી બોલી,“યુગો યુગો થી શું એ જ ખીચડી...?”
આ સંભાળતાજ એની બાજુમાં બેઠેલી બીજી એક ચકલીએ સ્મિત કરતા પેલી ચકલી તરફ ફરીને કહ્યું, “આપણે એમ કરીએ....તું ચોખાનો દાણો લાવજે....હું પણ ચોખાનો દાણો લાવીશ અને આપણે બિરીયાની બનાવીશું.....” અને જાણે એ પ્રસ્તાવ નો અમલ કરવા જ જતી હોય એમ બંને ચકલીઓ ચકલાની પ્રતિક્રિયાની રાહ જોયા વગર જ ફુર્ર્રર્ર્ર......!
~~ નેહા રાવલ
No comments :
Post a Comment